Kimse sizi merak etmiyor, çünkü…
Sosyal medyaya bakıyorum, insanları dinliyorum, sürekli kendini anlatan insanlarla karşılaşıyorum. Görülmek için, farkedilmek için kendilerini parçalıyorlar.Adeta kendinden bahsetme hastalığına yakalanmışlar gibi. Gündelik sohbetlerde bile baş gösterir hale geldi.
Bir konu hakkında konuşuyorsunuz, ben de öyleyim diyor mesela😊 Hepimiz eşsiz ve benzersiz yaratıldık oysa. Hepimizin hayat yolu ve o yolda karşılaştıkları birbirinden apayrı. Bizi ayrıştıran şeyler olmalı hayatımızda.
Kendinden çok fazla bahsediyordu, çünkü kimse onu farketmemişti.
Ne yazık ki kendinden çok bahsetmenin altında görülmemek ve farkedilmemek yatıyor. Kişi de bu açığı kapatmak için en yanlış yolu seçip kendinden sürekli bahseder hale geldiğinde, daha yanlış bir yola sapmış oluyor.
Eğer hakkınızdaki herşey bilinir ve tahmin edilebilirse insanlar sizi merak etmeyi bırakır.
Ve yaptıklarınız daha az ilgi görür.
Bu konuda dengeyi iyi ayarlamak durumundasınız.
Bence kendimizle olan ilişkimizde sürekli olarak bocalıyoruz.
Ya inanılmaz derecede çok seviyoruz kendimizi ya da yargıç olup sürekli eleştiriyoruz. Esas mesele kendimizi çok sevmek değil, kendimizle dost olabilmek. İçinizden dışarı haykıran o kimse beni görmüyor sesini, kendinizi gerçek manada görerek alçaltabilirsiniz.
Yaşamı yaşam boyu öğrenmek gerekir.
Kendimizi anlayarak geliştirerek yaşamı daha anlamlı yaşayabiliriz.
İyi Haftasonları dilerim.
Seda Çelik