Sevgili dostlarım, siz sevgili Resto okurları için bugün sofra kültürünü ele alacağım.
Hayatın hızına kapılıp, ailecek sofrada buluşmayı unuttuk diye düşünüyorum. Yürürken bile elimizde olan telefonlar masada yemek yerken bile elimizde. Sofra demek buluşma demek. Yemek yerken sohbet etmek demek.
Baktığımda bilgisayar başından kalkmak bilmeyen çocuklar, hayatı iş olmuş ebeveynler, aynı masada buluşamıyoruz. Acıkan hemen uygulamalardan hızlıca yemek siparişi veriyor. Ve bu hayatımızın heryerine sirayet etti, bilmem farkında mısınız? Açlığı geçiştiriyoruz; fakat asla doymuyoruz.
Aile demek aynı masada buluşmak demek dostlarım. Paylaşmak demek. İyiyi de kötüyü de. İnsan bunu bir kez aile içinde bulamadıysa, dışarıda saçma sapan şeylerle arıyor ve malesef yeri de dolmuyor o boşluğun. Yara daha büyük bir yara ile ruhu kaplıyor ve ruhumuz asla toparlanmıyor.
Bu yazıyı ve konuyu; artan cinayet ve intihar vakaları sebebiyle ele aldım. Umarım yerini bulur. Kendimizi eleştirir ve doğruyu buluruz.
Aile; anne baba ve çocuktan oluşmaz. Sevgiden, güven duygusundan ve bağlardan oluşur.
Aynı masada buluşun. Sohbet edin. Birbirinizi dinleyin, destekleyici konuşun. Eleştirmek yıkmak için değil. Yemeğin en lezzetli olanı sevgiyle pişen, masanın en neşeli olanı sevdiklerinizle olanıdır. Günün tüm yorgunluğu orada atılır.
Bol neşeli, huzurlu, sevgi dolu masalarda buluşmanız dileğiyle
Seda Çelik
Sunucu/ Etkili Konuşma Eğitmeni